Co wspólne, co różne? Dziesięć faktów na temat nauki rzemiosła w Polsce i Niemczech.
Priorytetem w realizacji spotkania była organizacja atrakcyjnej formy wsparcia dla młodzieży z obydwu krajów w zakresie kształcenia zawodowego, szkoleń zawodowych, planowania indywidualnej ścieżki zawodowo-edukacyjnej. Wykorzystaliśmy wcześniejsze dobre kontakty i współpracę z niemiecką organizacją partnerską. WWK OHP i Bildingseinrichtung Buckov e.V. ma zbieżny profil działania, co sprzyja wspólnym inicjatywom. Podopieczni niemieckiego Stowarzyszenia oraz uczestnicy z HP w Kaliszu kształcą się w atrakcyjnych i często deficytowych zawodach na rynku pracy. Dzięki dobrze wybranym miejscom praktyk zawodowych oraz wieloletniej współpracy z lokalnymi rzemieślnikami oferta w zakresie przygotowania zawodowego jest bardzo różnorodna i umożliwia młodzieży wybór interesującego ją zawodu. Porównanie różnych aspektów nauki rzemiosła w dwóch krajach europejskich poszerzyło wiedzę i świadomość młodzieży w zakresie możliwości rozwoju zawodowego.
Główny cel projektu (forma kształcenia)
- Orientacja zawodowa / przygotowanie do zawodu
Działania / metody wykorzystane w projekcie
- Uczestnicy z każdego kraju przygotowali prezentacje multimedialne na temat swoich szkół, najważniejszych zabytków i wydarzeń w historii rejonów, z których pochodzą. Zrealizowaliśmy także gry integracyjne w celu poznania cech społecznych i sprawności komunikacyjnej młodzieży.Podczas wszystkich dni wizyty w Kaliszu uczestnicy mieli bardzo intensywne zajęcia, które pozwoliły im zaprezentować już zdobytą wiedzę oraz podzielić się zadaniami i odpowiedzialnością za poszczególne działania, prowadzone przy redagowaniu mini vademecum dla adeptów nauki zawodów rzemieślniczych w obydwu krajach. Poprzez różne metody pracy takie jak: warsztaty, wizyty studyjne w przedsiębiorstwach produkcyjnych, gry, zabawy i eksperyment młodzi ludzie poznali specyfikę danego środowiska pracy, a także poddani zostali treningowi wszystkich umiejętności społecznych jak: komunikacja, współpraca i przyjmowanie ról w grupie oraz strategie potrzebne do analizy i rozwiązywania problemu.
Napotkane problemy i sposoby radzenia sobie z nimi
W trakcie realizacji programu wymiany dołożyliśmy starań, by wykorzystać jak najwięcej sytuacji do partycypacji młodzieży w zajęciach. Najlepiej sprawdziły się metody warsztatowe, posługiwanie się metodą prób i błędów, korzystanie z aplikacji i sprzętu cyfrowego, swobodna komunikacja i wzajemne motywowanie. Moderatorzy warsztatów poprzez odpowiednie zadawanie pytań i prowadzenie dyskusji moderowanej pozwolili grupie zanalizować co się stało i dlaczego to nastąpiło. Na koniec wszyscy dzielili się swoimi obserwacjami. To ważny etap, ponieważ grupa miała okazję „wygadać się”, a także czas na autorefleksję. Często dyskusja była wydłużona w czasie ze względu na podstawową znajomość języka obcego przez uczestników wymiany, a pośrednik językowy starał się rzetelnie przekazać pomysły/idee proponowane przez młodzież. Bardzo zasadne jest więc jak najwszechstronniejsze przygotowanie młodzieży w posługiwaniu się językiem obcym..
Wskazówki dla innych organizatorów
Nasze doświadczenia z ewaluacji projektów wskazują jednoznacznie na wysoką skuteczność uczenia się przy zastosowaniu metod bezpośrednio aktywizujących uczestników.
Rekomendujemy następujące metody pracy w trakcie realizacji programu:
- wykorzystanie technik informatycznych/cyfrowych: korzystanie z aplikacji np.: SYSTEM INFORMACJI ZAWODOWEJ, MAPY GOOGLE, itp., przygotowanie prezentacji, słowniczków, sporządzanie dokumentacji fotograficznej i opisowej z wizyt studyjnych w ośrodkach szkoleniowych i warsztatów muzealnych - udostępnienie sprzętu (cyfrowy aparat fotograficzny, laptop, rzutnik multimedialny);
- doskonalenie i wykorzystanie znajomości języka niemieckiego i polskiego do kontaktu z innymi uczestnikami, opiekunami, mieszkańcami, sprzedawcami itp.
- posługiwanie się metodami prób i błędów, motywowanie siebie nawzajem, kształcenie odpowiedzialności w grupie;
- przemieszczanie się na terenie miasta i okolic komunikacją publiczną i pieszo.
- burza mózgów.
Opinie uczestników projektu (cytaty)